Η περιβαλλοντική ομάδα του Γυμνασίου στις Αλυκές
22 AΠΡΙΛΙΟΥ : ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΣΤΙΣ ΑΛΥΚΕΣ ΑΝΑΒΥΣΣΟΥ
Την Παρασκευή 22 Απριλίου η περιβαλλοντική ομάδα του Γυμνάσιου Αναβύσσου πραγματοποίησε επίσκεψη στις αλυκές της περιοχής. Η υποδοχή έγινε από εκπροσώπους του Ε.Κ.Π.Α. Μετά τη σχετικά λεπτομερή ενημέρωση, η οποία αφορούσε το παρελθόν και την αξία των αλυκών, ακολούθησε ξενάγηση σε μια συγκεκριμένη έκταση των αλυκών.
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ:
Τα πρώτα ιστορικά στοιχεία που αφορούν τις αλυκές είναι από ημερολόγια κουρσάρων οι οποίοι αλώνιζαν στο Αιγαίο και εύρισκαν συχνά καταφύγιο στην περιοχή των αλυκών. Οι πρώτες αναφορές για την ύπαρξη αλυκών στη περιοχή της Αναβύσσου αρχίζουν περίπου το 1530 όσον αφορά τη νεότερη ιστορία διότι στην αρχαιότητα και κυρίως στην αρχαία Ρώμη το αλάτι ήταν τόσο σημαντικό που χρησιμοποιείτο ως μονάδα μέτρησης. Η ιστορία συνεχίζετε μέχρι το 1924 όπου φθάνουν οι Φωκαείς, οι πρώτοι δηλαδή Μικρασιάτες πρόσφυγες. Το 1926 φθάνουν κι άλλοι πρόσφυγες. Οι περισσότεροι κάτοικοι πια εργάζονται στις αλυκές, οι οποίες εξάγουν μέχρι και 70.000 τόνους αλατιού ετησίως. Όλα όμως έχουν και ένα τέλος. Το 1968 οι αλυκές εγκαταλείπονται και εν συνεχεία οι εγκαταστάσεις διαλύονται και όλα αυτά λόγω των οικονομικών συμφερόντων, της κατασκευής δηλαδή του παραλιακού δρόμου. Αργότερα η περιοχή των αλυκών ανακηρύχθηκε υδροβιότοπος.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:
1. Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για τη δημιουργία και τη διατήρηση των αλυκών;
Οι αλυκές Αναβύσσου αν και εκτός λειτουργίας πλέον τηρούν όλες τις προϋποθέσεις, οι οποίες είναι οι εξής:
1) Η ύπαρξη επαρκούς αιολικής και ηλιακής ενέργειας.
2) Η ύπαρξη αργιλώδους εδάφους.
3) Η ύπαρξη μεγάλης διαθέσιμης έκτασης.
4) Η απόσταση από τη θάλασσα που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι μηδαμινή.
2. Τι είδους χλωρίδα συναντάμε στις αλυκές Αναβύσσου;
Αν και δεν παρατηρείται με την πρώτη ματιά, η χλωρίδα των αλυκών είναι αρκετά πλούσια. Όλα τα φυτά ονομάζονται αλόφυτα διότι έχουν τη κοινή ιδιότητα να αντέχουν στο αλάτι για αυτό φυτρώνουν σε αυτή τη τοποθεσία. Μερικά από αυτά τα είδη είναι:
1) Η κίτρινη μαργαρίτα.
2) Τα βούρλα που φυτρώνουν κυρίως στο κέντρο της έκτασης.
3) Τα λιμόνιουμ των οποίων μάλιστα τώρα είναι η εποχή τους.
4) Τα αλμυρίκια, θαμνώδη δένδρα τα οποία επίσης φυτρώνουν στο κέντρο της έκτασης.
5) Ο σχοίνος, θαμνώδες φυτό που συναντάται κατά κύριο λόγο στα νησιά του Αιγαίου και σε ύψος μέχρι τετρακοσίων (400μ) μέτρων.
6) Η λαδανιά, θαμνώδες φυτό συναντάται σε περιοχές με λίγο αλάτι όπως για παράδειγμα στα υψώματα γύρω από την κυρίως έκταση. Επιπλέον, έχει ρετσίνι και είναι αρκετά χρήσιμο στην αρωματοποιεία και στην μελισσοκομία διότι τα άνθη του έχουν πολύ καλή γύρη.
7) Ο κέδρος, δένδρο που συναντάται στα υψώματα γύρω από την κυρίως έκταση.
8) Σε πολλές περιοχές συναντούνται λίμνια που σχηματίστηκαν εξαιτίας της βροχής.
ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ:
Σήμερα, το 2016 , 48 χρόνια μετά την ανακήρυξη των αλυκών σε υδροβιότοπο η μισή και πλέον περιοχή των αλυκών έχει υποστεί σχεδόν ολοκληρωτική καταστροφή όσον αφορά τη χλωρίδα και το έδαφος. Οι αλυκές από τη χρονιά ανακήρυξής τους μέχρι σήμερα έχουν καταπατηθεί ''επίσημα'' δύο φορές, το 1995 όπου έγιναν στον χώρο των αλυκών αγώνες ιπποδρομίας και το 2015 όπου έγιναν αγώνες Μότοκρος. Ακόμα και σήμερα οι αλυκές αν και περιφραγμένες είναι τελείως αφύλαχτες αφού είναι ανοιχτές σε μερικά σημεία γεγονός που εκμεταλλεύονται μερικές σχολές οδηγών και αρκετοί ασυνείδητοι οδηγοί που καταπατούν τον υδροβιότοπο χωρίς συνέπειες!!!!!
Τέλος μία έκταση αντίστοιχη με το ? της συνολικής έκτασης καταστράφηκε αφού ρίχτηκαν προσφάτως πολλοί τόνοι μπάζα και εντελώς παράνομα!!!
ΠΡΕΠΕΙ ΟΛΟΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΜΑΡΤΗΡΥΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΧΘΟΥΝ ΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΩΘΕΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΟ 1/5 ΤΗΣ ΕΚΤΑΣΗΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΙΑΣΩΘΕΙ.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ
Γ2΄
